ZASTAWKA ZATRZASKOWA ORAZ NA PRĄD CIĄGŁY
Zastawka zatrzaskowa.
Zastawka
zatrzaskowa stosowana jest jako uzależnienie blokowania bloku od współdziałania
pracownika lub pociągu. Stosowane są zarówno w blokadzie stacyjnej jak i
liniowej. W blokadzie liniowej w stanie zasadniczym, uniemożliwiającej naciśnięcie
klawisza bloku ma kolor czarny – zwolniona ma kolor biały. Natomiast w
blokadzie stacyjnej kolor tarczki jest odpowiednio czerwony i biały. Zdarza się
również i niebieski kolor tarczki – ale już nie bardzo pamiętam nad jakimi
blokami. Zwolnienie zastawki następuje w chwili przepływu prądu przez uzwojenie
elektromagnesu. Zwolniona zastawka umożliwia naciśnięcie klawisza bloku. Jego
obniżenie powoduje ponowne zablokowanie się zastawki.
Pod zastawką
może być zabudowany włącznik zastawki elektrycznej. Służy on do zwolnienia
zastawki (np. nad blokiem Po) lub przygotowania do zwolnienia ( blok Ko) w
przypadku usterki urządzeń oddziaływania. Może być zastosowany zamiennie układ elektryczny.
Każde użycie jest rejestrowane przez licznik – mechaniczny lub elektryczny.
Budowa
zastawki jest tak prosta, że postanowiłem nie umieszczać rysunku.
Więcej na
ten temat można znaleźć tutaj http://bc.pollub.pl/Content/8330/BN_72_3506_15.pdf
Zastawka na
prąd ciągły.
Zastawkę na
prąd ciągły stosuje się w blokadzie stacyjnej wówczas, gdy zachodzi potrzeba
zamknięcia zastawki bez naciśnięcia klawisza. Zamknięta zastawka ma okienko
koloru czerwonego. Biały kolor tarczki ukazuje się w, gdy naciśniemy klawisz a
nie ma przeszkód w blokowaniu bloku. Prąd do elektromagnesu „dochodzi” poprzez
tzw. Styki oszczędnościowe zastawki. Oczywiście obwód elektryczny jest bardziej
rozbudowany – uwzględnia np. stany przekaźników sygnałowych Tm itp.
Więcej na
ten temat znajdziecie tutaj http://bc.pollub.pl/Content/8297/BN_72_3506_14.pdf