Wymagania stawiane niektórym obwodom torowym i ich podzespołom.

Wytyczne stosowania jednotokowych obwodów zwrotnicowych z kondensatorami.

Obwód izolowany z jednotokowym przepływem prądu trakcyjnego może być stosowany jako obwód zwrotnicowy doraźnie, do czasu zastosowania innych środków zapobiegających wpływom trakcyjnym ( na. transformatorów ze szczeliną REJ 1511 lub dławików ZLB 0240). Obwód ten różni się od innych obwodów zastosowaniem na odbiorze obwodu szeregowych kondensatorów elektrolitycznych o pojemności 2 x2200 mF. Kondensatory należy umieścić w skrzynce ochronnej LS10. Muszą one spełniać następujące warunki :
    a) pojemność - 2200 mF.
    b) napięcie pracy - 100 V
    c) temperatura pracy - 233 K do 343 K ( - 40⁰ C do + 70⁰ C)
Wymagania te spełniają kondensatory elektrolityczne aluminiowe typu 1 rodzaj 61/L.

Obwody te powinny być zasilane z transformatora REJ 1101. Rezystancja pętli zasilającej powinna wynosić 2 - 4 W. Gdy rezystancja pętli jest większa to rezystor ograniczający powinien być wyłączony z obwodu. Po zamontowaniu kondensatorów  fazy na uzwojeniu torowym i lokalnym nie powinny ulec zmianie i wynosić 90⁰ i 30⁰ .przy takich fazach przekaźnik powinien przyciągać przy napięciu 6 V ( mierzonym na zaciskach torowych). Po zamontowaniu kondensatorów należy sprawdzić usterek ( zwarć) w szynowych złączach izolowanych. 
Napięcia na uzwojeniu torowym przekaźnika nie powinno być większe niż:
    a) 15 V dla odcinków w stanie suchym lub zmarzniętym - zaleca się 12 V
    b) 8-9 V dla odcinków w stanie bardzo mokrym.
Przed montażem kondensatorów i regulacją napięcia torowego należy usunąć wszystkie uszkodzenia w obwodzie torowym, a w szczególności uszkodzenia w sieci powrotnej prądu trakcyjnego .
Co 14 dni należy przeprowadzać kontrolę pojemności kondensatorów. W przypadku zmian pojemności należy je natychmiast wymienić na nowe lub wrócić do stanu poprzedniego ( bez kondensatorów).
Przeglądy i pomiary napięć przeprowadzać zgodnie z instrukcją E 24.

Instrukcja stosowania na PKP zastępczych niemiedzianych linek dławikowych.

/ Opracowano na podstawie instrukcji wydanej przez PKP CENTRUM NAUKOWO-TECHNICZNE KOLEJNICTWA - maj 1992 r./
Podstawowe parametry linek dławikowych.

Konstrukcja linek dławikowych niemiedzianych nie różni się zasadniczo od linek miedzianych typu ALE 27.
Zastosowanie materiałów zastępczych zmniejsza ich podatność na kradzieże, ale wymaga przestrzegania zasad ich stosowania w eksploatacji.

Zakres stosowania linek dławikowych niemiedzianych

Linki niemiedziane mogą być stosowane zastępczo w obwodach torowych i na stacjach z następującymi ograniczeniami:   

• Nie należy stosować linek niemiedzianych łączących dławik torowy z przewodami powrotnymi do podstacji trakcyjnej
• Nie zaleca się stosowania linek niemiedzianych w obwodach torowych usytuowanych w pobliżu podstacji trakcyjnej oraz w innych miejscach o dużym przepływie prądów trakcyjnych, a także w miejscach gdzie stwierdzono nadmierne grzanie się linek miedzianych
• Nie dopuszcza się stosowania linek stalowych w obwodach torowych blokad samoczynnych ( OTL-2-ILA-Ea, OTL-2-ZLB-Ea, OTL-2-CNII, OTL-2-COB-58) a także w obwodach torowych , w których odbiór prądów sygnałowych następuje przez uzwojenie dławika torowego (OTS-2-ILA-DT, OTS-2-ZLB-DT, OTS-2-ZLB-ZP, OLS-2-ILA-ZP)
• Nie należy stosować stalowych linek przy nieprawidłowej sieci powrotnej, szczególnie przy tzw. wstawkach szyn bez podłużnych łączników szynowych.
• BEZWZGLĘDNIE nie wolno stosować w jednym obwodzie torowym linek wykonanych z różnych materiałów ( np. miedzianych i aluminiowych lub aluminiowych i stalowych).
• Nie dopuszcza się stosowania przy jednym dławiku linek stalowych lub aluminiowych o różnych przekrojach.
• Nie dopuszcza się stosowania linek stalowych o różnych długościach ( obie linki muszą być jednakowej długości)
• Nie zaleca się stosowania linek niemiedzianych do nowo instalowanych obwodów torowych.