SSP TYPU SPA-1

Pierwsze urządzenia systemu SPA-1 zaczęto budować w 1981roku i jest to obecnie najliczniejsza grupa sygnalizacji pracujących na kolejach polskich (502 komplety urządzeń). Po raz pierwszy wykorzystano elementy elektroniki tranzystorowej i cyfrowej (tranzystory, ośmiowejściowe bramki NOR oraz przerzutniki Schmitta) do obróbki sygnałów z czujników oraz realizacji niektórych funkcji sterowania i kontroli. Grupa przekaźników klasy C typu JRF i ERF realizuje funkcje kontrolne i wykonawcze. Elementami oddziaływania są czujniki ELS-3, a w strefie przejazdu dodatkowo zabudowano czujniki EON-1 kontrolujące zajętość całej strefy przejazdu. Zastosowanie EON-a wynikało z tego że zasięg stref „b” i „c” czujnika ELS-3 był niewielki (mniej niż 1 m) i niemożliwe było objęcie całej strefy przejazdu. Urządzenia SPA-1 zbudowane były z zestawów (bloków) w których umieszczone były wtykowe przekaźniki i elektroniczne układy MER. Zastosowane zostały następujące zestawy: 

· SPLC – Zestaw sterujący w zależności od kierunku ruchu pojazdu szynowego zestaw ten wytwarza sygnały sterujące i przesyła do zestawu SPWB. Realizuje funkcje sterujące dla jednego toru.
Zawiera elektroniczne zespoły MER w ilości i typie zależnym do sytuacji terenowej przejazdu. Zespoły MER tworzą dwa identyczne układy A i B w tym zestawie.

· SPWB – Zestaw kontrolno-wykonawczy: włącza i wyłącza światła sygnalizatorów drogowych, dzwony i napędy półrogatek na podstawie sygnałów z zestawów SPLC, urządzeń EON kontrolujących strefę przejazdu lub własnych układów kontroli pracy sygnalizacji. Zestaw ten wytwarza sygnał kontrolny do powtarzacza na posterunku ruchu
i jednocześnie odbiera sygnały zdalnego wyłączenia z posterunku ruchu i realizuje go. Zawiera przekaźniki JRF, ERF i elementy MER.

· SPZB – Zestaw zasilający dostarcza napięcia stabilizowanego do zestawów logicznych i niektórych przekaźników w zestawie kontrolno wykonawczym.

· SSPC – Zestaw bezpiecznikowy zawiera bezpieczniki obwodów stało-
i zmiennoprądowych, a w nowszych wykonaniach również lampkę kontrolną K informującą o stanie pracy sygnalizacji.

Działanie zestawu logicznego SPLC jest zależne od połączeń na wtykach programowych kasety zestawu. Wykonane są one zgodnie z tablicą funkcjonalną i wynikają z układu terenowego przejazdu.

Rys. 3.1. Schemat blokowy części sterującej SPA-1

Układy rozpoznania kierunku K współpracują bezpośrednio z czujnikami zabudowanymi w torze. Ich zadaniem jest rozpoznanie kierunku ruchu pociągu oraz nie reagowanie na impulsy o niewłaściwej polaryzacji i zbyt krótkim czasie trwania ( mniej niż 2 ms), a także wydłużenie impulsów wejściowych o czas 5-10 ms.
Układy bistabilne B są elementami pamięciowymi pełnią funkcje sterujące i kontrolne równoległości pracy.
Układ wyłączający i sumy T powoduje wystawienie sygnałów włączenia i wyłączenia urządzeń ostrzegawczych.
W sygnalizacji systemu SPA-1 sygnalizatory drogowe posiadają dwie poziomo umieszczone komory świateł oddzielnie dla żarówek kanału A i B. Żarówki kanałów migają na przemian co wymusiło synchronizację naprzemiennego migania. Wszystkie rozwiązania opracowane później mają identyczny system wyświetlania sygnałów na sygnalizatorach drogowych.
Zastosowane też zostały licencyjne napędy rogatkowe S6 JEGD-5. Sygnalizacja ta mogła również być powiązana z urządzeniami srk.
Pracuje również sygnalizacja sterowana odcinkami samoczynnej blokady liniowej. W ostatnich kilku latach czujniki magnetyczne ze względu na swoją zawodność w wielu sygnalizacjach zostały zastąpione czujnikami CTI.