Jest
stykowym, biernym ( niewymagającym oddzielnego zasilania) urządzeniem
punktowego oddziaływania. W stanie zasadniczym (gdy nad czujnikiem nie ma
pociągu) zestyk w czujniku jest rozwarty, gdy nad czujnikiem jest pociąg
(zestaw kołowy) zestyk w czujniku jest zwarty.
Aluminiowa głowica czujnika przykręcana jest do podstawy mocującej
przystosowanej do zabudowy na stopce szyny. W głowicy znajdują się zabudowane 4
magnesy ferrytowe rozmieszczone symetrycznie. Pomiędzy magnesami znajduje się
poziomy otwór z gwintem, w który można wkręcać wkład z kontaktronem (herkonem).
Każdy z 4 magnesów wytwarza pole magnetyczne. Symetryczne rozmieszczenie
magnesów powoduje, że ich pola magnetyczne wzajemnie znoszą się w miejscu
wkładu z kontaktronem, dzięki czemu styki herkona są rozwarte. Z chwilą, kiedy
miedzy głowicą czujnika, a szyną znajdzie się obręcz zestawu kołowego równowaga
pola magnetycznego zostanie zachwiana i w miejscu wkładu z herkonem wystąpi
pole magnetyczne, które spowoduje zwarcie styków kontaktrona.
Pojedynczy czujnik ELS – 3 nie może być wykorzystany do rozpoznawania kierunku. Mogą to zrealizować czujniki podwójne ELS – 3 współpracujące z odpowiednim układem rozpoznania kierunku.