Ta
samoczynna sygnalizacja przejazdowa została przedstawiona do przetargu
rozpisanego przez Dyrekcję Generalną PKP w 1995 roku. Jest ona adaptacją
sygnalizacji NE BUE 90E firmy Siemens do wymagań przepisów polskich. Prototyp
tej sygnalizacji pobudowany został na km 315,511 linii Warszawa – Kunowice,
gdzie przeszedł pozytywne próby przeprowadzone przez CNTK.
Budowa
aparatury sterującej jest dwu kanałowa. Kanały nazywane są system A i system B
mają prawie identyczną budowę sprzętową i programową. W skład każdego z kanałów
wchodzi jednostka centralna (CPU 103 z pamięcią RAM dla 1024 instrukcji),
zespół wyjściowy sterowania światłami sygnalizatorów drogowych (LZA-BG), zespół kart wejściowych (EB) oraz wyjściowych (AB)
należących do przemysłowo stosowanych systemów automatyzacji SIMATIC S5 [13].
Analogicznie jak w sygnalizacji SPA-2B na wejścia kart EB podawane są sygnały z
urządzeń zewnętrznych po przetworzeniu tych sygnałów przez procesory systemu A
i B wystawiane są polecenia np. „zaświeć żarówkę”, „włącz dzwon”. Polecenia te
realizowane są za pomocą kart wyjściowych sterujących następującymi
urządzeniami zewnętrznymi: UZK, czterema sygnalizatorami drogowymi, dwoma
dzwonami, czterema napędami rogatkowymi (SIM 6/13), czterema tarczami
ostrzegawczymi przejazdowymi informującymi maszynistów o sprawności bądź nie
sprawności SSP. Sygnalizacja ta włączana i wyłączana jest za pomocą pętli
indukcyjnych jedno i dwu kanałowych typu FSS zabudowanych w odpowiednich miejscach
w stosunku do przejazdu.
Logika pracy
i bezpieczeństwo tej SSP jest następujące:
· włączenie ostrzegania następuje według zasady
„1 z 2”, co oznacza, że włączenie SSP nastąpi po wydaniu takiego polecenia
przez jeden z systemów A lub B,
· wyłączenie następuje według zasady „2 z 2”,
co oznacza, że wyłączenie SSP nastąpi po wydaniu takiego polecenia przez oba
systemy A i B,
· podczas pracy SSP następuje porównywanie
przez programy sterujące systemów A i B sum kontrolnych,
· ponadto oba systemy mają jeden wspólny obwód
bezpieczeństwa składający się z czterech przekaźników sygnałowych, które
powodują reakcje zabezpieczające przejazd przy ewentualnych usterkach systemu,
· zastosowane jest galwaniczne oddzielenie napięć
wewnętrznych od zewnętrznych,
· UZK na nastawni informuje i kontroluje pracę
urządzeń SSP oraz pozwala na zdalną diagnostykę, rejestrację zdarzeń, kontrolę
zajętości torów, obsługę ręczną (wyłączenie awaryjne SSP).
SSP typu NE BUE 90E PL charakteryzuje się niewielkim zakresem konserwacji i serwisu. Wynika to z zastosowania sterowników, które wcześniej stosowano w automatyce przemysłowej całego świata, w dziesiątkach tysięcy zastosowań przemysłowych co zaowocowało „dopracowaniem” tych sterowników.